Κάποτε ο Νιλ Γιανγκ είχε αναρωτηθεί "is it better to burn out or to fade away?" (ελεύθερη απόδοση: «Είναι καλύτερο να «καείς» αμέσως η να διαλυθείς σε κομμάτια;»).
Αυτό το ερώτημα φιλοσοφικών διαστάσεων συνοδεύει μοιραία κάθε τι που γεννήθηκε και προσπάθησε να υπάρξει ως νέο και καινοτόμο, ένα τίναγμα προς τα μπρος, κόντρα στη στασιμότητα και την αδράνεια που συχνά υπάρχουν γύρω μας.Το MTV κάπως έτσι γεννήθηκε, τον Αύγουστο του 1981, ως ένα μουσικό κανάλι, ιδιοκτησίας της Warner-Amex Satelite Entertainment. Το πρώτο βιντεοκλίπ που έπαιξε ήταν το "Video Killed the Radio Star” από το συγκρότημα των Buggles.
Από το 1984 και μετά, ξεκίνησε να αποδίδει βραβεία σε βιντεοκλίπ και καλλιτέχνες, σε μια τελετή που λεγόταν "MTV Video Music Awards" και συνήθως συγκέντρωνε τους πιο περιζήτητους ποπ και ροκ καλλιτέχνες. Ακολούθησαν ένα σωρό παραγωγές βασισμένες κάτα κύριο λόγο στη μουσική, όπως το χεβιμεταλλάδικο Headbanger's Ball και το "Yo! MTV Raps". Το 1993, σε μια ακόμα πρωτοπορία, το MTV λάνσαρε το "Real World", μια σειρά - ριάλιτι με πρωταγωνιστές νέους της εποχής, που συμβίωναν σε ένα σπίτι. Κάπως έτσι άνοιγαν τον ασκό του αιόλου για κάτι που αργότερα θα γινόταν πολύ, πολύ μεγάλο.
Αυτό που υπήρξε στο MTV ως σταθερή αξία και βασικός προσδιορισμός του brand, του "M" στο MTV, ήταν η μουσική, με την μορφή βιντεοκλίπ.
Mε το πέρασμα των ετών, το βιντεοκλίπ είχε γίνει η υπέρτατη μορφή παρουσίασης ενός καλλιτέχνη, μια ταινία τριών λεπτών, που δημιουργούσε ένα μικρόκοσμο με σημείο αναφοράς ένα τραγούδι. Ο Σπάικ Τζόνζι, ο Μάικλ Μπέϊ, ο Ντέιβιντ Φίντσερ, ο Μισέλ Γκοντρί είναι μόνο μερικοί από τους κινηματογραφικούς δημιουργούς που έφτιαξαν βίντεοκλιπ για καλλιτέχνες όπως οι Aerosmith, Bjork, Beastie Boys, Madonna.
Ναι, ζήσαμε την εποχή που ο Γκας Βαν Σαντ έφερνε τους Red Hot Chili Peppers «κάτω από τη γέφυρα», ο Μισέλ Γκοντρί δημιουργούσε το σύμπαν του "Knives Out" των Radiohead και ο Μάικλ Μπέϊ φιλοτεχνούσε το φιλμάκι του "I Would Do Anything For Love" του Meat Loaf. Εκατοντάδες χιλιάδες αγόρια και κορίτσια πατούσαν παύση στα γουόκμαν τους και άνοιγαν την τηλεόραση για να δουν τα όνειρα τους να μοιάζουν με σινεμά. Αφίσες με χαρτί ιλουστρασιόν σε εφηβικά δωμάτια ζωντάνευαν ξαφνικά και σε τούτη τη Ζώνη του Λυκόφωτος όλοι νιώθαμε εξωγήινοι.
Αποστολή, Ελλάδα
Το 2008, το MTV προσγειώθηκε αρχικά στο Καλλιμάρμαρο Στάδιο, με μια συναυλία - κομήτης που περιείχε ονόματα όπως οι R.E.M και οι Kaiser Chiefs και αργότερα ξεκίνησε να εκπέμπει στους δέκτες μας, με βιντεοκλίπ, με βραβεία, με αναμεταδόσεις ξένων παραγωγών και με ελληνικές εκπομπές, μουσικού κυρίως χαρακτήρα. Σε μια εποχή που οι δισκογραφικές εταιρίες διαλύονταν, το MTV υπήρχε, σχεδόν σε πείσμα των καιρών.
Από το στούντιο του μεγαλύτερου μουσικού καναλιού στην Ελλάδα πέρασα κι εγώ, ψαρωμένος όσο δεν πάει, με εφόδιο μια αγάπη για τη δημοσιογραφία και την ποπ κουλτούρα που ακόμα δεν είχε καν οριοθετηθεί, μέσα σε μια «κυψέλη» που κάθε μέρα συνέβαιναν μικρά θαύματα.
Τη μια μέρα έβλεπες τη Σάννυ Χατζυαργύρη και τη Μαρία Σολωμού, την άλλη τον Africa Bambataa μαζί με τα Ημισκούμπρια, μαζί και στις δημοσιογραφικές ομάδες, μια παρέλαση επική: Νικολέτα Ράλλη, Ναυσικά Λαλιώτη, Αλέξης Κάβδας, Κατερίνα Τσαβάλου, Μυρτώ Κάζη, Ανδρέας Κοτζαμάνης, Ορφέας και Βανέσσα, μέχρι και ο Διονύσης Ατζαράκης είχε κάνει πιλοτική εκπομπή!
Κάπου εδώ τελείωναν τα ευχάριστα. Το MTV στην Ελλάδα έδυσε απότομα, όπως κάθε πολύχρωμο όνειρο της γενιάς των millenials, που κλήθηκαν να γίνουν κυνικοί με τις ζωές τους, να κάνουν 2-3 δουλειές για να τα βγάλουν πέρα και κάποιοι να κουνάνε το δάκτυλο σε όσους αρκούνται σε ένα και μοναδικό οκτάωρο.
Μαζί με την Κρίση, ξεκίνησαν και οι σαρωτικές περικοπές, δουλεύαμε μέσα ένα «μνημόνιο» που εξαφάνιζε ολόκληρες παραγωγές πριν προλάβουν να βρεθούν στον αέρα, ως προσταγή της μητρικής εταιρείας.
Κάποια στιγμή το MTV Greece έριξε αυλαία.
(η τελευταία αφίσα του MTV Greece μέσα από μια θολή φωτογραφία στο κινητό μου)
Έχω να λέω σαν μικρό ανέκδοτο σε παρέες, πως το τελευταίο - όπως αποδείχτηκε - Hit List Hellas με τη Νικολέτα Ράλλη, το φρόντισα ως αρχισυντάκτης. Ήταν μια εκπομπή που συνέπεσε με την ανακοίνωση των Capital Controls και πήρε περίπου 0,1% σε τηλεθέαση.
Σήμερα
Το MTV συνεχίζει να λειτουργεί σε ένα «μνημονιακό» μοτίβο, όπως και τα περισσότερα media brands παγκόσμιας εμβέλειας. «Κόβουν» παραγωγές και ολόκληρες διευθύνσεις ή συγχωνεύονται, προσπαθώντας να προλάβουν το τρένο μιας εποχής που αλλάζει πιο γρήγορα κι από τα βιντεάκια που περνάνε στο TikTok feed μας.
Σε αυτό το κάτι σαν ΔΕΠΥ που βιώνουμε μέσα στα media του 2025, αναζητούμε «προοπτικές κέρδους» σε βιντεάκια δύο λεπτών, ενός, 30 δευτερολέπτων, με ανθρώπους, με A.I, με ζωάκια, με σοκοφρέτες που μιλάνε (αυτό ίσως δεν υπάρχει), με τίποτα συγκεκριμένο. Μπορεί να είναι memes βασισμένα στον Ταρκόφσκι, μπορεί να είναι κάποιος που μιμείται τον Τσάρλι Κερκ και την Ελένη Λουκά ταυτόχρονα.
Τα βίντεοκλιπ υπάρχουν ακόμα, παραμένει μια εντυπωσιακή ρεκλάμα του εκάστοτε καλλιτέχνη, αν και σπάνια πια βλέπουμε κάτι πραγματικά εντυπωσιακό και αξιομνημόνευτο. Περισσότερο ένα «φάτε μάτια ψάρια», με ωραία πλάσματα, ένα πασάλειμμα από αισθησιασμό και ινσταγκραμικά φίλτρα, που κόβεται σε κομματάκια για να χωρέσει σε όλες τις πλατφόρμες των social. Το "M" στο MTV μοιάζει ξεπερασμένο από την εποχή του, περιττό.
Δεν είναι πια σαφές τι ακριβώς κάνει ενδιαφέρουσα τη μουσική, τι δημιουργεί εικόνες και μνήμες.
Στο New Yorker διαβάζουμε πως η Τέιλορ Σουίφτ, η μεγαλύτερο ποπ σταρ του πλανήτη με κάθε της δίσκο προκαλεί έριδες ανάμεσα στους μουσικοκριτικούς (που συνήθως υπογραμμίζουν το πόσο βαρετή ακούγεται) και στους φανς (που επιμένουν πως αυτή η «βαρεμάρα» στην πραγματικότητα είναι μια ιστορία ζωής σε συνέχειες). Κανείς δεν αναφέρει τραγούδια, μόνο την βασανισμένη ποπ μεγαλοφυΐα της ερμηνεύτριας.
Παρόμοια τα ζητήματα και για την Beyonce, που μπαίνει σε προσωπεία και υποδύεται περσόνες διαρκώς. Στο Instagram της είναι ντυμένη σε concept casino, είναι μαζί με τις Destiny's Child, είναι καουμπόισσα, με ή χωρίς το έμβλημα της σημαίας της Αμερικής στα ρούχα της. Πουθενά δεν αναφέρεται σε κάποιο τραγούδι. Καταναλώνουμε εν έτει 2025 τραγούδια, ή προσωπικότητες; Σίγουρα πάντως δεν υπάρχει η ανάγκη να δούμε το νέο βιντεοκλίπ εκείνου του καλλιτέχνη που ακούμε φανατικά.
Το MTV έκοψε όλα του τα μουσικά κομμάτια, τα ξεφορτώθηκε όπως πολλοί που «σπρώχνουν» βινύλια και σιντί σε ηλεκτρονικά παλαιοπωλεία, σαν σκουπίδια που πιάνουν χώρο. Δεν κάηκε, προτίμησε να φυλλορροεί, προσπαθώντας να προσαρμοστεί σε μια πολύ περίεργη εποχή.
Καλή του τύχη, έστω και χωρίς το "M".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου